Kütleçekimi dalgası, bir çiftyıldız sistemi gibi değişen bir kütleçekimi kaynağının uzayda mesafelerin uzayıp kısalmasına sebep olması ve bu etkinin ışık hızı ile dalgalar halinde dört bir yana yayılması demek. Olayın kaynağından bize ulaşan dalganın yönüne dik olan düzlemde mesafeler bir uzayıp bir kısalıyor. Bir yönde mesafeler kısalırken aynı anda diğer yönde mesafeler uzuyor. Dalgalar en kuvvetli olarak birbirinin içine düşen kara delik çiftlerinde gibi olaylarda oluşuyor. Tam da LIGO deneyi çalıştığı esnada herhangi bir galakside bir kara delik çiftinin ömrünün son saniyelerine denk gelen bu kavuşma olayını yaşaması çok nadir bir olay. Ama evrende o kadar çok galaksi var ki bunlardan yeterince yakın birinden böyle bir sinyal kaydetme ihtimali yeterince yüksek. Zaten milyarlarca dolarlık yatırım gerektiren LIGO projesi bilim insanlarının bu başarı ihtimalini iyi hesaplamalarıyla gerçekleşti. Sonuç da yanılmadıklarını gösteriyor.

Kuantum fiziğinin günlük hayatımızda gözlemlenmesi mümkün olmayan, sadece fizik araştırma laboratuvarlarına ait olgulardan varolduğu düşünülür. Oysa yarı-iletken çiplerden MR makinalarına kadar kullandığımız bir çok teknolojinin özünde kuantum mekaniğinin en basit özellikleri yatar. Son yıllarda hem nanoteknolojideki hem de malzeme bilimindeki ilerlemeler, kuantum fiziğinin algılarımıza aykırı kavramlarını salt meraktan işlevsel teknolojilere yöneltme olanağını doğurmuştur. Bu bağlamda elmas belki de en ilginç malzemelerden birisi, çünkü içinde barındırdığı atomik kusurların kuantum özellikleri laboratuvar ortamı dışında da kolayca gözlemlenebilmekte. Bu konuşmada Prof. Dr. Mete Atatüre bilgisayarlardan sensörlere kadar geleceğin olası kuantum teknolojilerinde elmasın kusurlarını nasıl değerlendirebileceğimizi paylaşıyor.